مردي كه براي ديدار از منطقه اي قزاق نشين به آن ديار سفر كرده با مردي مسن و پسر كوچكش آشنا مي شود و داستان زندگي پر رنج او را از زبانش مي شنود، مردي كه زن و دو دختر و پسرش را در جنگ از دست داده و حالا اين پسر كوچك را (كه او هم يتيم و بي پناه است) بزرگ مي كند. مرد مسن از خاطرات خود در ميدان نبرد و اسارتش توسط ارتش دشمن براي او سخن مي گويد و زواياي ديگري از چهره كريه جنگ را براي ما آشكار مي سازد.
مي دانيم كه شولوخوف در منطقه اي قزاق نشين به دنيا آمد و به همين دليل عمده آثار او به جامعه شناسي و روانشناسي اين قوم (كه نگهبانان تاج امپراتوري محسوب مي شوند) مي پردازد (و اين شكافتن و مطالعه مربوط به جامعه قزاق قبل از 1917 در طول جنگ و بعد از انقلاب 1917 مي باشد).داستان این کتاب شرح موجز زندگی شخصی به نام آندره سرکولوف است؛ فرد بسیار عادی روس که همه هستی و خانوادهاش را در جنگ از دست میدهد؛ اما اسارت و بازداشتگاه و آزار زندانبانان هرگز نمیتواند روح و قلب پولادین او را درهم بشکند. سرنوشت یک انسان درباره حوادث جنگ جهانی دوم و برخورد با فاشیسم نوشته شده است. اما در بعدی گستردهتر، سرنوشت انسان را به مفهوم کمی آن دربرمیگیرد.
این داستان نشان میدهد که انسان قهرمان و انسان مبارز هرگز شکست نمیخورد و همیشه پیروز است. حتی مرگش نیز پیروزی است. سرنوشت یک انسان، از داستانهای درخور اعتنای میخائیل شولوخف است که در آن شیوه حماسی را به کار گرفته است. کتاب سرنوشت یک انسان داستان سرراست و محبوبی است که تاثیرات و پیامهای خوبی بجا گذاشت. شولوخوف در داستانش نقش وطن پرست و دفاع از هویت روس را به خوبی ایفا کرده و در کوبش ظلمت نازیها ذرهای کم نگذاشته است.
شولوخوف در جنگ دوم جهانی بعنوان خبرنگار جنگی فعالیت داشته که زمینهای برای نوشتن آثار مهم ادبی از جنگ همچون آنها برای کشورشان جنگیدند و شناخت تنفر و البته کتاب محبوب سرنوشت یک انسان شد و تجربیات هرچند تلخ مثل مرگ مادرش در بمباران نازیها و همه خانمانسوزیهای جنگ باعث نگارش این آثار ارزشمند و تاثیرگذاری هرچه بهتر بر مخاطبان کتاب با موضوع جنگ شد.
میخائیل شولوخوف در سال 1905 در روستای کروجلنین در نزدیکی وشنسکایا در حومه جنوبی رود دن از مادری اوکراینی و پدر اهل روستایی از نژاد روس متولد شد. وی در دوران زندگی خود جنگهای زیادی را تجربه کرد. در 17 سالگی اولین کتاب خود «داستان دن» را نوشت و بعد از آن کتابهای دیگری را به رشته تحریر در آورد که «دن آرام» معروفترین اثر وی به شمار میرود. از دیگر آثار وی میتوان به «آنها برای سرزمین پدریشان جنگیدند»، «زمین نوآباد»، «کره اسب» و... نیز اشاره کرد. شولوخوف در سال 1941 جایزه استالین، در سال 1960 جایزه لنین در شوروی و در سال 1965 جایزه نوبل ادبی را به خود اختصاص داد و سرانجام در سال 1984 دیده از جهان فرو بست.
5 نظر(ها)
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
پیام بگذارید